Τις τελευταίες μέρες τοποθετήθηκαν τουρνικέ στην είσοδο Πρυτανείας του ΑΠΘ, ως μία πρώτη προσπάθεια εφαρμογής ενός ακόμα μέτρου που προβλέπει ο νόμος 4777, αυτού της ελεγχόμενης εισόδου στους χώρους του ΑΠΘ αποκλειστικά σε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Βλέπουμε έτσι μία ακόμη κίνηση του κράτους που αφορά τον κατασταλτικό του σχεδιασμό για τους χώρους του πανεπιστημίου, που γίνεται για άλλη μια φορά εν μέσω περιόδου αργίας, όπως ακριβώς συνέβη με την εκκένωση της Κατάληψης «Στέκι στο Βιολογικό» που έγινε παραμονή Πρωτοχρονιάς και την εκκένωση της Κατάληψης 111, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες εβδομάδες.
 
Στο ίδιο κλίμα όξυνσης της κρατικής επίθεσης στο άσυλο και όσα αυτό σηματοδοτεί, είδαμε τον τελευταίο καιρό την εγκατάσταση αστυνομικών δυνάμεων εντός του πανεπιστημίου με πρόφαση την περιφρούρηση των εργασιών στον χώρο του εκκενωμένου στεκιού και την κατασκευή βιβλιοθήκης. Αυτό οδήγησε σε αντίδραση το φοιτητικό κίνημα που παρά τη σφοδρή καταστολή-με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και ωμή βία από πλευράς των ένστολων καθαρμάτων-έκανε ξεκάθαρο στον κρατικό μηχανισμό πως η είσοδος της αστυνομίας στο άσυλο με οποιαδήποτε πρόφαση και αν γίνει δεν θα περάσει και δεν θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τα σχέδιά τους.
 
Κάθε προσπάθεια υλοποίησης των κρατικών μέτρων, που γίνεται σε περιόδους απονέκρωσης του αστικού ιστού, δεν πετυχαίνει τίποτα άλλο πέρα από το να αποτελεί μία επίδειξη δύναμης με σκοπό την παραγωγή θεαματικών εικόνων, όπως αυτή των ΜΑΤ που βρίσκονται στα άδεια από φοιτητές πανεπιστήμια και μία ακόμα πρόκληση για το κίνημα το οποίο καλείται εκ νέου να σταθεί μπροστά τους και στον ζόφο που προσπαθούν να επιβάλλουν. Η οργάνωση των φοιτητών, σε αδιαμεσολάβητα σχήματα και ο συντονισμός των από τα κάτω, έχουν κάνει ξεκάθαρο αλλεπάλληλες φορές πως ο νόμος περί κατάργησης του Πανεπιστημιακού ασύλου, που ψηφίστηκε επίσης εν μέσω καλοκαιριού, τον Ιούλιο του 2019, ακριβώς μετά την εκλογή της φιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ, πατώντας βέβαια στο έδαφος που προετοίμασαν για αυτούς οι προκάτοχοί τους, όπως και τα νομοσχέδια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης θα βρουν μπροστά τους την οργανωμένη αντίσταση των φοιτητ(ρι)ών και της ακαδημαϊκής κοινότητας και δεν θα τεθούν σε λειτουργία αναίμακτα.
 
Εμείς από πλευράς μας, είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να υπερασπιστούμε έμπρακτα το πανεπιστημιακό άσυλο καθώς και την ελεύθερη πρόσβαση στην παιδεία, τη σίτιση και τη στέγαση για όλους/ες και να κάνουμε ξεκάθαρο στο κράτος πως κάθε είδους επίθεση στις δομές και τους χώρους μας θα απαντηθεί στον δρόμο.
 
ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΠΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ
 
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠ’ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ