ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΗΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΜΕ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΠΟΙΝΕΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 11/6, 19:00, ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΜΕ ΕΡΜΟΥ
Διανύουμε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από αλλεπάλληλες συστημικές κρίσεις: το καπιταλιστικό σύστημα κάνει εμφανείς τις δομικές του αντιφάσεις μέσα στον ναρκισσισμό του και τη δίψα του για κέρδος και ο κρατισμός, ως ο πλέον εγγυητής των συμφερόντων της άρχουσας ελίτ, αναλαμβάνει τον ρόλο της εξασφάλισης της υπέροχης της. Οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, οι αντικοινωνικές πολιτικές της μηδαμινής ανοχής που εφαρμόζει η Εξουσία και οι πρακτικές της καταστολής είναι πιο ασφυκτικές από ποτέ. Το αστικό αφήγημα περί τάξης και ασφάλειας καταρρέει, και μαζί του και η μάσκα του ανεκτικού φιλελευθερισμού, κάτω από την οποία το κράτος έκρυβε το πραγματικό του πρόσωπο: αυτό του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Με την αυστηροποιηση του Ποινικού Κώδικα (λιγότερες αναστολές, ακριβότερα παράβολα, παράταση της έκτισης ποινών κλπ), οι ποινές που προβλέπονται για όσους μπαίνουν στο στόχαστρο του κράτους συνάδουν απόλυτα με το όραμα των καταπιεστών να φιμώσουν όσους αντιστέκονται και να πετύχουν την πλήρη αδρανοποίηση των κοινωνικών κινημάτων. Σε μια συγκυρία όπου η φτωχοποίηση των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων ολοένα και εντείνεται, η εργοδοτική αυθαιρεσία γίνεται καθεστώς, με την εντατικοποίηση της εργασίας, την καταπάτηση του 8ωρου, τα άρνηση καταβολής δεδουλευμένων, ο εκφασισμός της κοινωνίας συντελείται σε ραγδαίους ρυθμούς, τα πολεμικά μέτωπα πολλαπλασιάζονται και ενώ φυσικά μαίνεται μια γενοκτονία στην Παλαιστίνη, η κατασταλτική εκστρατεία που εξαπολύουν οι εξουσιαστές σε όσους τολμούν να βάλουν φραγμό στα σχεδία κράτους και κεφαλαίου δείχνει την πλήρη αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού προς αυτούς που διατείνεται ότι προστατεύει, αλλά και την αποτυχία του ίδιου του συστήματος το οποίο, έχοντας οικοδομηθεί πάνω σε σχέσεις καταπίεσης και εξουσίας, νομοτελειακά θεμελιώνεται πάνω στην πλήρη πειθαρχία και υποταγή αυτών που εκμεταλλεύεται.
Οι μεγαλύτεροι αποδέκτες αυτής της βαρβαρότητας είναι όσοι βρίσκονται πίσω από τα σίδερα. Δεν μας είναι ξένη είδηση οι τραγικές συνθήκες κράτησης εντος των φυλακών. Από την κακή ποιότητα φαγητού, την έλλειψη καθαριότητας και την υπερσυμφόρηση των κελιών εως τους βασανισμούς, την άρνηση χορήγησης αδείας και την πλήρη αδιαφορία για τα αιτήματα των φυλακισμένων, ο κρατικός μηχανισμός δείχνει εμφανέστατα την πλήρη αδιαφορία του για την υγιεινή, την ασφάλεια, και τις ζωές των κρατούμενων εντος των κελιών του.
Τα ΜΜΕ, ως φερέφωνα της αστικής «δημοκρατίας», συμβάλλουν στη δόμηση ενός αφηγήματος που θέλει τους κρατούμενους αιμοδιψείς εγκληματίες, παραβατικα στοιχεία που ο μόνος τρόπος για να σωφρονιστούν είναι να αποκοπούν εντελώς από τον έξω κόσμο. Στο μυαλό πολλών, ο εγκλεισμός ενός ανθρώπου συνεπάγεται και την δικαιολογημένη ταυτόχρονη αφαίρεση της ανθρώπινης του υπόστασης, μαζί με όλα του τα δικαιώματα. Ο στιγματισμός των κρατούμενων από τα ΜΜΕ και την κοινωνία έχει ξεκάθαρα ταξικό πρόσημο, καθώς οι γίνονται κατευθείαν αντικείμενο δημόσιας κατακραυγής, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι συνθήκες και οι λόγοι που τους οδήγησαν πίσω από τις μπάρες, ενώ φυσικά κανένας λόγος δεν γίνεται και καμία ποινή δεν προβλέπεται για μπάτσους ή υψηλά ιστάμενα πρόσωπα που διαπράττουν αντίστοιχα ή, συνήθως, χειρότερα ποινικά αδικήματα. Φαίνεται πως οι νόμοι και οι ποινές ισχύουν μόνο για τους φτωχούς…
Ξεκάθαρη είναι επίσης η στοχοποίηση των αγωνιστών του αναρχικού χώρου που, ως το ριζοσπαστικότερο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων, δέχεται το αντίστοιχο μένος αυτών ενάντια στους οποίους παλεύει.Το αφήγημα περί επικινδυνότητας, η παρουσίαση τους ως τρομοκράτες που εχθρεύονται τον συνάνθρωπο τους , στοχεύει στην απομόνωση και την αποξένωση του αναρχικού κινήματος από την κοινωνική βάση στην οποία απευθύνεται και για την οποία παλεύει.
Μιλώντας για πολιτικούς κρατούμενους, δεν μπορούμε παρά να αναφερθούμε στην υπόθεση των Αμπελοκήπων. Στις 31/10/2024, έπειτα από έκρηξη σε διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους, χάνει τη ζωή του ο σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης και τραυματίζεται σοβαρά η συντρόφισσα Μαριάννα Μ. Ούσα βαρύτατα τραυματισμένη, η Μαριάννα υποβλήθηκε αμέσως σε ανάκριση και λήψη στίγματος DNA, με το νοσοκομείο να περιφρουρείται διαρκώς από ρουφιάνους της ασφάλειας. Προτού αναρρώσει πλήρως από το δεύτερο χειρουργείο της, μεταφέρθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου και κρατείται ακόμα, χωρίς την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή τις κατάλληλες υποδομές για την ιατρική φροντίδα που χρειάζεται. Η πλήρης παράβλεψη των ιατρικών αναγκών της συντρόφισσας και η σαδιστική μεταχείριση της, δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση, αν και δεν αμφιβάλλουμε πως οι ανθρωποφυλακες της επιφυλάσσουν ιδιαίτερη κακομεταχείριση δεδομένης της πολιτικής της ταυτότητας. Η στέρηση ελευθερίας, λοιπόν, και ο εγκλεισμός υπό απάνθρωπες συνθήκες, είναι αυτά που επιφυλάσσει το κράτος για όσους αντιστέκονται στο τέρας της Εξουσίας, για όσους παλεύουν ενάντια στην υποβάθμιση και καταδυνάστευση των ζωών τους.
Και ακριβώς αυτό το καθεστώς εκφοβισμού, η άκρατη βία και η αποσιώπηση των φωνών αντίστασης είναι που επιβεβαιώνει την ανάγκη συνέχισης του αγώνα ενάντια σε ο,τι μας εξαθλιώνει. Γιατί κρατάμε στα χέρια μας το κλειδί για τη δημιουργία ενός νέου κόσμου, απαλλαγμένου από τις αρρώστιες του παρόντος, που μόνο δυστυχία και θάνατο ξέρει να σπέρνει. Και γιατί οφείλουμε να μην ξεχνάμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες οι οποίες, αγωνιζόμενοι/ες για ακριβώς αυτόν τον κόσμο, ένιωσαν πάνω τους τη λύσσα όσων φοβούνται την προοπτική μιας κοινωνίας δομημένης πάνω στην ελευθερία, την ισότητα, τη δικαιοσύνη. Γιατί αυτή η κοινωνία δεν χωράει διαχωρισμούς, δεν έχει θέση για θεούς και αφέντες - και αυτό είναι που τους τρομάζει.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό- Μαύρο & Κόκκινο μέλος της Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων