Παιδιά της ίδιας πατρίδας;
Δεν ακούτε τη φωνή
που φωνάζει για δημοκρατία;
Στα όπλα ενάντια στην αστική τάξη.
Ας αγωνιστούμε για την ανεξαρτησία
και για την ιερή ελευθερία,
μέσα από τις προσπάθειες της δύναμής μας.
Ας μεταμορφώσουμε την κοινωνία.
Γιατί, σε αυτή τη γη,
προδίδουμε τους εαυτούς μας
ενώ θα έπρεπε να αγαπάμε ο ένας τον άλλον σαν αδέρφια;
Οι αφέντες μας προκαλούν διχόνοια.
Ας διώξουμε τους αυταρχικούς αρχηγούς,
γεμάτους μίσος και ανομία.
Λαοί, ας καταστείλουμε τα σύνορά μας.
Στην κραυγή «Ζήτω η Ισότητα!»
Για να εδραιωθεί η ισότητα,
χρειάζεστε μια καρδιά γεμάτη μίσος.
Κάντε την αστική τάξη σκόνη
αντί για πόλεμο
Θα έχουμε αδελφοσύνη.
*στίχοι του Ravachol, από το τραγουδι του Liberté – Egalité – Fraternité, κάπου τη δεκαετία του 1880, όπου έβγαζε τα προς το ζην ως μουσικός
"Δεν είμαι τίποτα άλλο παρά ένας αμόρφωτος εργάτης· αλλά επειδή έχω ζήσει τη ζωή των φτωχών, νιώθω περισσότερο από έναν πλούσιο αστό την ανομία των καταπιεστικών σας νόμων. Τι σας δίνει το δικαίωμα να σκοτώνετε ή να φυλακίζετε έναν άνθρωπο που, γεννημένος στη γη με την ανάγκη να ζήσει, βρέθηκε υποχρεωμένος να πάρει ό,τι του λείπει για να θρέψει τον εαυτό του;"
*απόσπασμα από τον απαγορευμένο υπερασπιστικό λόγο του Ravachol.
Σαν σήμερα, 11 Ιούλη 1892, εκτελείται στην γκιλοτίνα ο Γάλλος αναρχικός Ravachol (François Koeningstein), μετά τη σύλληψή του για τις βομβιστικές επιθέσεις κατά του δικαστή Μπενουά και του εισαγγελέα Bulot που ήταν υπεύθυνοι για τη δικαστική δίωξη των αναρχικών που συνελήφθησαν για την υπόθεση Clichy. Ο Ravachol καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για αυτή την επίθεση, αλλά του επιβλήθηκε η θανατική ποινή για τη δολοφονία του Jacques Brunel, ενός πλούσιου ερημίτη που εξαπατούσε επί 50 χρόνια τον κόσμο αποσπώντας χρήματα από δωρεές, προσποιούμενος τον άπορο.
Ο Ravachol, αναρχικός και εκπρόσωπος της προπαγάνδας με την πράξη, δεν χρειαζόταν ο ίδιος να φανταστεί τις φρικαλεότητες της ζωής της εργατικής τάξης. Γεννημένος σε μια φτωχή οικογένεια, άρχισε να εργάζεται σε ηλικία οκτώ ετών. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν δύσκολα και τα πέρασε περιπλανώμενος στη Γαλλία αναζητώντας δουλειά ενώ πληρωνόταν με ένα μικρό μισθό, αυτό τον έμαθε να μισεί τον καπιταλισμό και τους εχθρούς του προλεταριάτου.
Έζησε στη μνήμη του γαλλικού λαού. Ενώ γράφτηκε προς τιμήν του ένα τραγούδι με τίτλο La Ravachole.