ΜΟΝΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ – Ο ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Το χρεοκοπημένο πολιτικά, ιδεολογικά, αξιακά και οικονομικά καθεστώς, μην έχοντας πλέον να υποσχεθεί τίποτα άλλο πέρα από πολέμους, αποκλεισμούς και εξαθλίωση, θωρακίζεται απέναντι στην προοπτική της δυναμικής έκφρασης της γενικευμένης κοινωνικής δυσαρέσκειας και επιχειρεί με σφοδρότητα να επιβάλει στην κοινωνική πλειοψηφία τις εξαγγελίες τους περί «τέλους της ιστορίας», πασχίζοντας να πείσει με κάθε τρόπο πως δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική για τις ανθρώπινες κοινωνίες πέρα από αυτήν όπου, η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία θα είναι αναγκασμένη να ζει στιγματισμένη από την ανέχεια και τη φτώχεια, τις κακουχίες και τις αρρώστιες, τους πολέμους και τις καταστροφές. Ταυτόχρονα οι διακρατικοί σχηματισμοί αυξάνουν την επιθετικότητα τους, οξύνουν τους ανταγωνισμούς τους και απεργάζονται την επέκταση της ισχύος τους με στρατιωτικά μέσα, με ολέθριες συνέπειες για κάθε λαό που θα βρεθεί στο διάβα τους, λεηλατώντας εδώ και αιώνες το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη και προετοιμάζουν το επόμενο βήμα. Τη μετάβαση από τις περιφερειακές συγκρούσεις «δια αντιπροσώπων» στον γενικευμένο πόλεμο, προκειμένου να διατηρήσουν τα βαμμένα με αίμα «κεκτημένα» της παρακμάζουσας αυτοκρατορίας τους.

Η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη που συντελείται σχεδόν ένα χρόνο αποτελεί την πιο αιματοβαμμένη σελίδα βαρβαρότητας του κράτους του Ισραήλ. Μέσα στα προηγούμενα 76 χρόνια κατοχής το ισραηλινό κράτος κατάφερε να χτίσει το σύγχρονο Απαρτχάιντ, τον συστηματικό δηλαδή αποκλεισμό των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική όχθη. Κατάφερε μέσω της κανονικοποίησης του τρόμου να εφαρμόσει γενικευμένα συνθήκες ελέγχου, στρατιωτικοποίησης και καταπίεσης, αποτελώντας πραγματικό πρότυπο ενός σύγχρονου ολοκληρωτικού καθεστώτος. Από το εμπάργκο στη Γάζα και το τείχος που την περιβάλλει, την απαγόρευση στις μετακινήσεις και τα στρατιωτικά φυλάκια ελέγχου, την καταστροφή ολόκληρων περιοχών και τον εποικισμό τους από ισραηλινούς, μέχρι την άγρια καταστολή και τους συνεχείς βομβαρδισμούς, τις πολυάριθμες συλλήψεις, φυλακίσεις και δολοφονίες, ο παλαιστινιακός λαός βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπος με μια μηχανή θανάτου που επιχειρεί να τον καθυποτάξει, ώστε να αποδεχτεί τη στρατιωτική κατοχή, στην οποία αντιστέκεται με τεράστια αυταπάρνηση. Το ισραηλινό κράτος αποτελεί τον βασικό και σταθερό σύμμαχο για το δυτικό μπλοκ εξουσίας στην προσπάθεια επέκτασης των συμφερόντων του στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Έτσι η καθυπόταξη του αντιστεκόμενου λαού της Παλαιστίνης και άρα η απόλυτη κυριαρχία του Ισραήλ στην περιοχή αποτελεί ζητούμενο για τις ηγέτιδες δυνάμεις της γεωπολιτικής αρένας. Σε αυτό το πλαίσιο, το ελληνικό κράτος - προσδεδεμένο πλήρως στο δυτικό άρμα κυριαρχίας- παρέχει την απόλυτη στήριξη του στην εν εξελίξει γενοκτονία εναντίον των Παλαιστίνιων, επιχειρώντας την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων συνεργασίας του με το κράτος του Ισραήλ μέσα από μια σειρά στρατηγικών ενεργειακών, στρατιωτικών και οικονομικών συμφωνιών.

Στον ελλαδικό χώρο, τα τελευταία χρόνια, η ακροδεξιά κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας, παίρνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ- που έσπειρε αυταπάτες, καπηλεύτηκε τους αγώνες της προηγούμενης περιόδου, συνέτριψε τα κινήματα και προχώρησε απρόσκοπτη στο βάθεμα του νεοφιλευθερισμού – επιχείρησε με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα να μετασχηματίσει πλήρως όλα τα κοινωνικά πεδία. Μετά την επιβολή πλήθους αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων, ως απότοκο των συμφωνιών επιτήρησης του ελληνικού κράτος από την τρόικα, το ξέσπασμα και η διάδοση δε της θανατηφόρας ασθένειας του Covid-19 επιτάχυνε ακόμα περισσότερο το σύνολο των αναδιαρθρώσεων που εδώ και δεκαετίες ήθελε να επιβάλλει το ελληνικό κράτος: στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία, στην ιδιωτικοποίηση και επίταση του κοινωνικού ελέγχου των δημόσιων χώρων, την απογείωση της εργασιακής εκμετάλλευσης, με αποκορύφωμα τις εκατοντάδες εργατικές δολοφονίες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, τη στοχοποίηση και σαρωτική καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων.

Οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουν να πληρώνουν με το αίμα τους τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού συστήματος, που καταδυναστεύει, δολοφονεί, εξαθλιώνει και καταστρέφει τις κοινωνίες και τον φυσικό κόσμο. Αυτό μαρτυρούν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα οι χιλιάδες νεκροί λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, τα δεκάδες θύματα του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, τα χιλιάδες καμένα στρέμματα δάσους κάθε χρόνο, ο πνιγμός της Θεσσαλίας στη λάσπη ένα χρόνο πριν και οι καταστρεπτικές συνέπειες που αντιμετωπίζει ακόμα και σήμερα η περιοχή, οι δολοφονημένοι Ρομά από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ, οι εκατοντάδες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης Φρούριο.


Η κρατική και καπιταλιστική επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής είναι αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του συστήματος και οξύνεται όλο και περισσότερο, επιδιώκοντας να στερήσει από την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία κάθε προοπτική αντίστασης και παράλληλα να ξεριζώσει κάθε δικαίωμα που έχει κερδηθεί τους προηγούμενους δύο αιώνες. Την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται, η μακρά λίστα των θανάτων των εργαζομένων όλο και μεγαλώνει. Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας και οι αυξήσεις των ωραρίων περιγράφουν τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τους όρους εκμετάλλευσης που μας επιβάλλονται καθημερινά, στοχεύοντας στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της ζωής μας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει τις αναδιαρθρώσεις που βάζουν στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τη μετακίνηση. Είναι ξεκάθαρο ότι η συστηματική υποβάθμιση, η συρρίκνωση των υπηρεσιών υγείας και η αναβολή προγραμματισμένων χειρουργείων και θεραπειών οδηγούν στην διάλυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας προς όφελος της αγοράς. Η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας ανοίγει την πόρτα στον ιδιωτικό τομέα να μεγαλουργήσει ανοίγοντας μια αγορά προς όφελος των κάθε λογής κερδοσκόπων. Παράλληλα ο νέος νόμος για τα «Ελεύθερα Πανεπιστήμια» που φέρνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έρχεται να επισφραγίσει την απόλυτη εμπορευματοποίηση της παιδείας, αφού η κατοχύρωση των ιδιωτικών ιδρυμάτων – ακόμα και ως παραρτήματα δήθεν μεγάλων ιδρυμάτων του εξωτερικού -, στον βασικό κορμό της παρεχόμενης εκπαίδευσης επικυρώνει την ιδιωτικοποίηση ενός ακόμη δημοσίου αγαθού και συνάμα συνηγορεί προς τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 16.


Αυτή η σαρωτική επίθεση στην κοινωνική βάση, ως αποτέλεσμα των αναδιαρθρώσεων των αποκλεισμών και της καταστολής, κορυφώνεται με την διαρκή αύξηση των τιμών στα βασικά κοινωνικά αγαθά όπως τα καύσιμα, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, το ψωμί, το λάδι ενώ η απάνθρωπη συνθήκη των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών έρχεται να οξύνει περαιτέρω τις ήδη δυσβάσταχτες συνθήκες ζωής κι επιβίωσης της κοινωνικής βάσης.


Η συνολική κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης όλων των μέχρι πρότινος δημοσίων αγαθών είναι αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος του κράτους και του κεφαλαίου. Τα αποτελέσματα της στρατηγικής αυτής φάνηκαν με πιο τρανταχτό παράδειγμα τη μαζική κρατική δολοφονία στα Τέμπη. Μιλάμε δηλαδή για την ουσία της κρατικής αντικοινωνικής πολιτικής που εκτείνεται από την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, μέχρι τις εκκενώσεις καταλήψεων, την κρατική καταστολή και τις δολοφονίες από μπάτσους. Δηλαδή, την πλήρη λεηλασία της ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στον βωμό της εξουσίας, του ελέγχου και του κέρδους των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών.


Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το κράτος θωρακίζεται ενισχύοντας το νομικό του οπλοστάσιο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη ψήφιση του άκρως αντιδραστικού και τιμωρητικού νομοσχεδίου για τον νέο ποινικό κώδικα – μια ευθεία επίθεση τόσο απέναντι σε όσους και όσες αγωνίζονται όσο και στα φτωχά κοινωνικά στρώματα – και εξοπλίζοντας διαρκώς τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς, στην κατεύθυνση της προληπτικής αντιεξέγερσης και με προοπτική να επιβάλλει το φόβο, τη σιωπή και την εξατομίκευση μέσω της καταστολής των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων καθώς και να αποτρέψει κάθε πιθανότητα κοινωνικής έκρηξης, σε μια περίοδο όπου η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις αντικοινωνικές κρατικές αναδιαρθρώσεις, που την οδηγούν μπρος στο φάσμα της ανέχειας και στην όλο και αγριότερη εκμετάλλευσή της. Το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα στην προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας του επιχειρεί να διαρρήξει καθετί συλλογικό, να σβήσει τη μνήμη αγώνων του παρελθόντος και να συντρίψει όποιον σήμερα ορθώνει ανάστημα στη διαρκώς κλιμακούμενη κρατική βία της εξαθλίωσης και της καταστολής. Οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον των καταλήψεων -με πιο πρόσφατη την εισβολή και εκκένωση της libertatia στη Θεσσαλονίκη και τη σύλληψη 11 συντρόφων/ισσών που συμμετείχαν στις εργασίες ανοικοδόμησης μετά τον εμπρησμό της τον Γενάρη 2018 από φασίστες-, η καταστολή του αναρχικού κινήματος και οι διώξεις αγωνιστών/τριών, η απαγόρευση των διαδηλώσεων και το χτύπημά τους, η όξυνση του ελέγχου, η αστυνομοκρατία στο κέντρο των πόλεων, η επίθεση στην απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις, στο πανεπιστημιακό άσυλο και τον κοινωνικό του χαρακτήρα και οι συνεχιζόμενες κρατικές δολοφονίες φτωχών, ρομά και προσφύγων- μεταναστών αποτελούν μέρη του κατασταλτικού πλέγματος του κράτους για την καθυπόταξη της κοινωνίας και των ανιστάσεών της.

Απέναντι στην οργανωμένη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου, η μόνη λύση βρίσκεται στην Οργάνωση του αγώνα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Μέσα από αδιαμεσολάβητους αντιιεραρχικούς και ακηδεμόνευτους αγώνες από τα κάτω, μπορούμε να περάσουμε στην αντεπίθεση ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, να παλέψουμε για την κοινωνική επανάσταση. Να ξαναφτιάξουμε τη ζωή με βασικά συστατικά την κοινωνική αλληλεγγύη, τη συνεργασία, χωρίς αφεντικά και δούλους. Να κάνουμε απτή πραγματικότητα τη γενικευμένη κοινωνική Αυτοδιεύθυνση, να συνοψίσουμε την πολιτική ελευθερία και την οικονομική ισότητα στο σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα. Για ένα ελευθεριακό κίνημα όλων των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που θα δίνει διέξοδο στις πραγματικές ανάγκες.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

Όλοι/ες στην αντικρατική, αντικαπιταλιστική διαδήλωση για τα εγκαίνια της ΔΕΘ

Σάββατο 07/09/24 18:00 στην Καμάρα,

Προσυγκέντρωση 17:30 στο Ελευθεριακό Κέντρο Νo Pasaran!

 

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

 

ΔΕΘ 2024